Regievoering. Je kunt geen zaken aansturen waar je geen verstand van hebt.

In de wereld van IT zien we dat er sprake van steeds verder gaande specialisatie en componentisering.

Leveranciers specialiseren zich op 3 verschillende assen: product/dienst, technologie of markt. Specialisatie op product/dienst betreft bijvoorbeeld: hardware, software, ontwikkeling, onderhoud, installatie, migratie, inregeling, consultancy, PaaS, SaaS. Specialisatie op technologie: Microsoft, SAP, Linux, Google etc., specialisatie op markt: bijvoorbeeld overheid, MKB, zorg, energie, finance etc. Specialiseren op 2 assen gaat nog, op drie is natuurlijk geen specialisatie meer.

Voorbeelden van componentisering: een softwareontwikkelaar gebruikt standard componenten van een derde of freeware. Nog een voorbeeld: de opmaak van af te drukken documenten zit niet meer in de programmatuur, maar gebeurt door een document manager.

Voor de business betekent di,t dat er altijd sprake is van meerdere leveranciers, soms dichtbij (intern of huisleverancier), vaak verder weg (een derde die de software levert, beheert en onderhoudt), maar steeds vaker “ergens”: in de cloud.

In Nederland kennen we al heel lang de term vraagorganisatie. Looijen en Delen noemden het Functioneel Beheer, BiSL noemt het Business Informatiemanagement en gebaseerd op het Amsterdams Informatiemodel (het 9-vlaks model) wordt vaak gesproken over de IV-organisatie.

In rollen uitgedrukt ziet dat er als volgt uit:

Maar ook de term Regieorganisatie wordt gehanteerd. En dan wordt het verwarrend. Want is dat dan hetzelfde als vraagorganisatie? U voelt het antwoord al aan: nee.

Regie zit aan twee kanten: regie van de vraag en regie op het aanbod. Als de IT bij één partij is belegd of als de IT overzichtelijk is dan kun je dat als vraagorganisatie (business informatie management) nog wel zelf aansturen. Als de IT ingewikkeld is en/of bij veel partijen is uitbesteed, die zich ook nog eens buiten je gezichtsvlak bevinden (cloud, leveranciers van leveranciers) dan loop je tegen het integratievraagstuk aan. Dat is een heel technisch issue, waar de gemiddelde vraagorganisatie geen verstand van heeft en ook niet van hoeft te hebben. Het speelt dan ook in de rechterkolom van het 9-vlaksmodel en niet, zoals ik vaak lees en hoor, in de middelste kolom.

Voor de regie op de aanbodkant bestaan 3 oplossingen: (1) de interne IT-afdeling pakt dit op, (2) één der sourcing-partijen pakt dit op (werkt dus niet in de cloud) of (3) je neemt daar een derde voor in de arm. Voor de hand ligt om te starten met optie (1).

Voor de IT-afdeling betekent dit een verschuiving van uitvoering naar integratie en regie (op de buitenkant). Voor de vraagorganisatie BIM blijft de situatie relatief gelijk: integratie en regie op de vraagkant en opdrachtgever richting de interne IT-leverancier danwel de regiepartner.

In het BiSL-boek en voorafgaand in het ASL-boek, spraken we altijd al over het Serviceteam (zie par. 2.2 van BiSL-boek). Het serviceteam is dus de regiepartij aan de aanbodkant. De invulling van het serviceteam is situationeel: zie de genoemde 3 opties.